خشونت بر علیه زنان در ایران موضوعی است که بسیاری از مردم حتی یک بار هم درباره آن نشنیده اند و یا در رسانه های گروهی درباره آن مطلبی نخوانده اند. در واقع آنقدر مشکلات اقتصادی و سیاسی وجود دارد که اکثریت مردم زمان و انرژی لازم برای توجه به چنین مسائلی را ندارند.
به نظر من موارد زیر جزئی از مواردی است که در جامعه امروزی ما وجود دارد ومیتواند جزء فعایت های خشونت علیه زنان طبقه بندی شود :
1. عدم توانایی نیروهای انتظامی در تامین امنیت در برابر خشونت های جنسی و فیزیکی و کلامی در خیابانها علیه زنان: پلیس ایران هنوز تخصص ، توانایی و بودجه کافی برای کنترل و سازماندهی جرایمی از این نوع را ندارد . اولویت خرج بودجههای در این زمینه به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم به مسائل سیاسی و نظامی اختصاص دارد.
2. کمیت و آزادی بیان رسانهها : فیلترهای سیاسی و دینی رادیکال (علی الخصوص در چند سال اخیر) به شدت از انتشار خبرها و گزارشهایی که عملکرد دولت ایران را در فضای داخلی و بین المللی به چالش بکشد جلوگیری می کنند و هر گونه فعالیت رسانه ای داخلی از مرزهای قدرت آنان عبور کند را به شدت سرکوب می کنند. یعنی به جای طرح سوال و فکر کردن به پاسخ آن ، تریج داده می شود که هیچ مورد از خشونت علیه زنان به صورت جدی در رسانه های پیگری نشود .
3. سیستم قضائی توسعه نیافته : در ایران بسیاری از موراد خشونت عله زنان در محیط خانه اتفاق می افتد و به عنوان یه مسئله خانوادگی تلقی می شود که قابلیت پیگری در دادگاه را ندارد. سیستم قضایی به علت عدم تمایل و توانایی به تولید هیچ قانونی خارج از دین اسلام نمی تواند پاسخگوی نیازها و ایجاد حمایت قضایی از زنان در مقابل خشونت علیه آنان باشد . در زیر بخشی از آیه 34 سوره النساء آمده است :
… وَ اللاَّتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَیْهِنَّ سَبِیلاً إِنَّ اللّهَ کَانَ عَلِیًّا کَبِیرًا
در معنی و تفسیر این آیه آمده است که مردان حق دارند برای زنانشان به آنها ضربه بزنند. با توجه به این آیه صریح و روشن از قرآن هر مردی در ایران می تواند همسرش را کتک بزند و سیستم قضایی و پلیس نمی تواند به سادگی مانع از انجام آن شود.در کل،در قوانین اسلامی مسئولیت ها و حقوق برابری برای زنان و مردان قائل نشده است.
4. اخیراً دولت تصمیم گرفته است که به جای حل مشکالات بی شمار آموزش و دانشگاه ها در کشور دست به جداسازی جنسیتی در دانشگاه ها بزند. این امر موجب خواهد شد که میزان درک دوجنس مخالف از یکدیگر به حداقل برسد و ممکن است تعارض و خشونت را بیش از پیش در محیطهای کاری و یا در نسلهای بعد را افزایش دهد.
5. سیستم ها و نهادهای حمایتی از اقلیت های جامعه به خوبی عمل نمی کنند ، خواه این اقلیت زنانی باشند که مورد تجاوز و خشونت قرار گرفته اند و خواه اقلیت های معلولین و حتی کسانی که در دوران جنگ تحمیلی سلامتی خود را از دست داده اند. بسیاری از سیستم های اداری کارایی لازم برای انجام مامورت خود را ندارند.
در آخر باید یادآوری کنم که سطح امنیت ، خدمات رسانی ، امنیت و رفاه اقتصادی در شهرهای بزرگ مثل تهران خیلی بیشتر از سایر شهرهای ایران است و فقط 11 درصد از مردم ایران در تهران زندگی می کنند .
فوق لیسانس مدیریت دانشگاه تهران ، تهران ، ایران
December 9th, 2011 at 07:42
I have no idea what you said, but good job. 😀